Peter Horree

"Ik vind het een prachtige wijk, bijna on-Nederlands"

‘Ik heb een zeilboot in Leiderdorp liggen. Als ik wil ben ik daar binnen tien minuten en vaar ik zo het Groene Hart in’ vertelt fotograaf Peter Horree (60 jaar) enthousiast. Hij woont al vier jaar met zijn vriendin op de Joulestraat in Nieuw Leyden.

‘Ook de binnenstad en Leiden Station liggen dichtbij. Beide op loopafstand. Erg prettig, ik woonde hiervoor namelijk in het centrum en ga daar nog altijd graag naar toe. Eerlijk gezegd moest ik in het begin best wennen hier, maar ben nu blij dat ik hier woon.’

"Wat ik ook bijzonder vind, is dat geen huis hetzelfde is. Dat maakt de wijk kleurrijk"

Al pratend blijkt waar Peters enthousiasme vandaan komt. ‘De binnenstad is voor mij Anton Pieck, maar deze wijk heeft me weer wakker geschud; geeft me een jonger hart. In meerdere opzichten. Het is een jonge en levendige wijk. De spelende kinderen op straat, de activiteiten die georganiseerd worden zoals speurtochten, buurtfeestjes en toneelvoorstellingen. De buurt groeit als het ware voor mijn ogen op. Daar word ik blij van. Net als dat het een veilige en nette buurt is. Voor mijn werk ben ik regelmatig in het buitenland en dan woont mijn vriendin toch een aantal weken alleen.’ 

De uitstraling van de wijk spreekt de fotograaf in Peter erg aan. ‘Ik vind het een prachtige wijk, bijna on-Nederlands. De straten en de verlichting zijn mooi en het is heerlijk dat het hier autoluw is. Je ziet nergens een auto geparkeerd staan; ieder blok heeft een gemeenschappelijke garage naast de deur. Wat ik ook bijzonder vind, is dat geen huis hetzelfde is. Dat maakt de wijk kleurrijk. Ik merk ook dat de mensen trots zijn op hun woningen. Ongeacht of het huur of koop is.’

Peter en zijn vriendin wonen in een huurhuis, waarvan de indeling bepaald is door de eerste bewoonster. ‘Dat heeft ze goed gedaan. Het is een ruime en prettige woning. We hebben een terras voor en een achter. We kunnen dus altijd van de zon genieten. En ondanks dat de huizen, net als in de binnenstad, dicht op elkaar gebouwd zijn, hoor je weinig tot niets van elkaar. Ze zijn goed geïsoleerd.’

Dat Nieuw Leyden gebouwd is op het voormalige slachthuisterrein maakt de wijk voor Peter, wiens voorouders zich al in 1600 in Leiden vestigden, extra bijzonder: ‘Mijn vader heeft hier vlak na de oorlog als varkensslachter gewerkt. Het varkensslachthuis bevond zich precies op de plek waar ik nu woon.’ Al met al woont Peter erg naar zijn zin. ‘Ik leef hier ook gezonder’ besluit hij lachend. ‘Er is hier geen café om de hoek, zoals in de binnenstad. En hoewel ik dat soms mis, is dat voor mijn gezondheid echt veel beter. Ook dat geeft mij een jonger hart.’